تو چه ساده ای و من ، چه سخت
تو پرنده ای و من ، درخت.
آسمان همیشه مال توست
ابر، زیر بال توست
من ، ولی همیشه گیر کرده ام.
تو به موقع می رسی و من،
سال هاست دیر کرده ام.
خوش به حال تو که می پری!
راستی چرا
دوست قدیمی ات _ درخت را _
با خودت نمی بری؟
عرفان نظر آهاری
من عاشق شعراشم ..کاری که میکنه که آدم همیشه لذت ببره از خوندنش ...
از وقتی علاقه ام بهش بیشتر شده که فهمیدم خانومه !
آره واسه منم خیلی جالب بود میدونی فهمیدم که از زبون خودم داره حرف میزنه :)
سلام دوست خوبم
من یه چیزایی در آدرس ذیل نوشتم که با توجه به نوع نگاهت، ممنون میشم اگر نظرت رو در این مورد بدونم. فقط جسارتاً خواهش میکنم اگر مطالب به نظرت قابل خوندن اومد، حتماً پاسخ سوالهای داخل متن رو بده چون قطعاً خوندن جوابهای شما بهم کمک میکنه. پیشاپیش ممنون از حضورت www.seeyourinside.blogsky.com
من کلا هیچ استعدادی در کامنت گذاشتن واسه پست شعری ندارم!!!و سخت ترین کار بلاگی واسه م اینه که واسه پست صرفا شاعرانه کامنت بذارم و از اونجایی که کلا مرض دارم و باید کامنت بذارم اینو نوشتم!
بابا شما کامنت بذار هر چی میخوای بذاری بذار .. همین کامنتاس که آدمو خوشحال میکنه دیگه :)
آره شعراش قشنگه..منم اول فکر میکردم پسره ..اولین بار تو مجله چهلچراغ خوندم شعراشو...یه بار عکسشم انداخته بود که فهمیدم خانومه..بعدا کم کم کتاباشو خریدم..
خوش به حال درخت که به آسمون نزدیک تره
:) آره راس میکی تو چلچراغم بود ..اما من از یه جا دیگه شناختمش .