اگر نمی آیی دلتنگیهایم را هم با خود ببر ... مگذار اینگونه فرو بریزم از غم دوریت ... مگذار اینچنین بشکنم که نتوان تکه هایم را بند زد ... مگذار از دست بروم ...

اگر نمی آیی ،صبر را هم ببر ..که دیگر به انتظار چه کسی صبوری کنم ؟ ...

اگر نمی آیی ، امید را هم بگیر تا رها شوم از این قفس تنگ ... از این چهار چوب زمان ... از این نقطه ی برزخی بی پایان !

اگر نمی آیی ، مهرت را هم از دلم بیرون کن ... محبتت را از چشمانم بگیر ... و خاکستر سرد بی تفائتی ات  را بر روی اتش عشقم فرو ریز !

اگر نمی آیی ، بگو تا مرغ عشق دلم را پرواز دهم به امید اینکه جای بهتری را پیدا کند برای ماندن .. و گلدان های کنار حوض را آنقدر آب ندهم تا همه اشان پژمرده شوند !

وقتی میرفتی هیچ نگفتی ... حال اگر نمی آیی بگو !

 پی نوشت: ( ye sherkat baraye pazireshe karmand tasmim migire ye soal matrah kone ta harki behtarin pasokho dad entekhab she miduni soal chi bud? fek konid tu ye shabe baruni darid ba mashinetun mirin khune miresin be ye istgahe otobus ke 3 nafar unja montazere otobusan :ye pirezane bimar, yeki az behtarin dustaye ghadimitun, va dokhtari ke salhast arezuye residan behesh ro dashtid o yeho inja mibininesh. ejaze darin faghat ye nafaro savar konid kiyo savare mashin mikonid? miduni barandeye mosabeghe che javabi dade bud? gofte bud mashino midam be dustam ta pirezano beresune va khodam ba un khanum montazere otobus mishim )