نمیتونم بنویسم !
حوصله ی ثبت کردن خاطرات رو ندارم !
دلم نمیخواد از دلتنگیای همیشگیم بگم !
نمیخوام از کسی گلایه کنم حتی خودم !!!
پی نوشت : شنیدی میگن : هر کسی از ظن خود شد یار من /از درون من نجست اسرار من .
حکایت منه ... با این همه کامنتی که هر کی و هیچکی نمیدونه من چی میگم!!حتما من بد میگم که فهمیده نمیشه ...هوم؟ نمیدونم والا چی بگم ...