آتشی بود و فسرد 

رشته ای بود و گسست  

دل چو از بند تو رست  

جام جادویی اندوه شکست 

آمدم تا به تو آویزم  

لیک دیدم که تو آن شاخه بی برگی 

لیک دیدم که تو بر چهره امیدم 

خنده مرگی 

وه چه شیرین است 

بر سر گور تو ای عشق نیاز آلود 

پای کوبیدن  

وه چه شیرین است  

از تو ای بوسه سوزنده مرگ  

چشم پوشیدن 

وه چه شیرین است  

از تو بگسستن و با غیر تو پیوستن 

در به روی غم دل بستن 

که بهشت اینجاست 

به خدا سایه ابر و لب کشت اینجاست 

تو همان به که نیندیشی  

به من و درد روانسوزم 

که من از دردنیاسایم 

که من از شعله نیفروزم 

                                             فروغ فرخزاد